Η ικανότητα διασποράς της καρβοξυμεθυλοκυτταρίνης είναι ότι το προϊόν θα αποσυντεθεί σε νερό, επομένως η διασπορά του προϊόντος έχει γίνει επίσης ένας τρόπος να κρίνουμε την απόδοσή του.Ας μάθουμε περισσότερα για αυτό:
1) Μια ορισμένη ποσότητα νερού προστίθεται στο λαμβανόμενο σύστημα διασποράς, το οποίο μπορεί να βελτιώσει τη διασπορά των κολλοειδών σωματιδίων στο νερό και είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι η ποσότητα του νερού που προστίθεται δεν μπορεί να διαλύσει το κολλοειδές.
2) Είναι απαραίτητη η διασπορά των κολλοειδών σωματιδίων σε ένα υγρό μέσο φορέα που είναι αναμίξιμο στο νερό, αδιάλυτο σε υδατοδιαλυτά πηκτώματα ή χωρίς νερό, αλλά πρέπει να είναι μεγαλύτερο από τον όγκο των κολλοειδών σωματιδίων ώστε να μπορούν να διασπαρούν πλήρως .είναι μονοϋδρικές αλκοόλες όπως η μεθανόλη και η αιθανόλη, η αιθυλενογλυκόλη, η ακετόνη κ.λπ.
3) Ένα υδατοδιαλυτό άλας πρέπει να προστεθεί στο υγρό φορέα, αλλά το άλας δεν μπορεί να αντιδράσει με το κολλοειδές.Η κύρια λειτουργία του είναι να εμποδίζει το υδατοδιαλυτό τζελ να σχηματίσει πάστα ή να πήξει και να κατακρημνιστεί όταν είναι σε ηρεμία.Συνήθως χρησιμοποιούνται το χλωριούχο νάτριο και ούτω καθεξής.
4) Είναι απαραίτητο να προστεθεί ένας παράγοντας εναιώρησης στο υγρό φορέα για να αποφευχθεί το φαινόμενο της καθίζησης γέλης.Ο κύριος παράγοντας εναιώρησης μπορεί να είναι η γλυκερίνη, η υδροξυπροπυλομεθυλοκυτταρίνη κ.λπ. Ο παράγοντας εναιώρησης πρέπει να είναι διαλυτός στον υγρό φορέα και συμβατός με το κολλοειδές.Για την καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, εάν χρησιμοποιείται γλυκερίνη ως παράγοντας εναιώρησης, η συνήθης δόση είναι περίπου 3%-10% του υγρού φορέα.
5) Στη διαδικασία αλκαλοποίησης και αιθεροποίησης, θα πρέπει να προστεθούν κατιονικά ή μη ιονικά τασιενεργά και θα πρέπει να διαλυθούν στον υγρό φορέα για να είναι συμβατά με κολλοειδή.Τα συνήθως χρησιμοποιούμενα επιφανειοδραστικά είναι ο θειικός λαυρυλεστέρας, ο μονοεστέρας της γλυκερίνης, ο εστέρας λιπαρού οξέος προπυλενογλυκόλης, η δοσολογία του είναι περίπου 0,05%-5% του υγρού φορέα.
Ώρα δημοσίευσης: Νοε-04-2022