Ποια είναι η παραδοσιακή μέθοδος επικόλλησης πλακιδίων; Και ποιες είναι οι ελλείψεις;

Η παραδοσιακή μέθοδος επικόλλησης πλακιδίων, κοινώς γνωστή ως «μέθοδος άμεσης συγκόλλησης» ή «μέθοδος με χοντρή κλίνη», περιλαμβάνει την εφαρμογή ενός παχιού στρώματος κονιάματος απευθείας πάνω στο υπόστρωμα (όπως σκυρόδεμα, τσιμεντοσανίδα ή σοβά) και την ενσωμάτωση των πλακιδίων. στο κρεβάτι του κονιάματος. Ακολουθεί μια επισκόπηση της παραδοσιακής διαδικασίας τοποθέτησης πλακιδίων και των αδυναμιών της:

Παραδοσιακή μέθοδος επικόλλησης πλακιδίων:

1. Προετοιμασία επιφάνειας:
   • Η επιφάνεια του υποστρώματος καθαρίζεται, ισοπεδώνεται και ασταρώνεται για να διασφαλιστεί η σωστή πρόσφυση και η αντοχή συγκόλλησης μεταξύ του στρώματος κονιάματος και των πλακιδίων.
2. Μείγμα κονιάματος:
   • Ένα μείγμα κονιάματος που αποτελείται από τσιμέντο, άμμο και νερό παρασκευάζεται στην επιθυμητή σύσταση. Ορισμένες παραλλαγές μπορεί να περιλαμβάνουν την προσθήκη προσμείξεων για τη βελτίωση της εργασιμότητας, της κατακράτησης νερού ή των ιδιοτήτων πρόσφυσης.
3. Εφαρμογή κονιάματος:
   • Το κονίαμα απλώνεται στο υπόστρωμα χρησιμοποιώντας μυστρί, απλώνεται ομοιόμορφα για να δημιουργηθεί ένα παχύ, ομοιόμορφο στρώμα. Το πάχος του στρώματος κονιάματος μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με το μέγεθος και τον τύπο των πλακιδίων, συνήθως από 10 mm έως 20 mm.
4. Ενσωμάτωση πλακιδίων:
   • Τα πλακάκια πιέζονται σταθερά στο στρώμα του κονιάματος, εξασφαλίζοντας πλήρη επαφή και κάλυψη. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν διαχωριστές πλακιδίων για τη διατήρηση ομοιόμορφης απόστασης μεταξύ των πλακιδίων και τη διευκόλυνση της εφαρμογής του ενέματος.
5. Ρύθμιση και ωρίμανση:
   • Μόλις τα πλακίδια στερεωθούν στη θέση τους, το κονίαμα αφήνεται να σκληρυνθεί και να σκληρύνει για μια καθορισμένη περίοδο. Διατηρούνται οι κατάλληλες συνθήκες σκλήρυνσης (θερμοκρασία, υγρασία) για την προώθηση της βέλτιστης αντοχής και ανθεκτικότητας της συγκόλλησης.
6. Αρμολόγηση αρμών:
   • Μετά την ωρίμανση του κονιάματος, οι αρμοί των πλακιδίων γεμίζονται με αρμόστοκο χρησιμοποιώντας πλωτήρα ενέματος ή μάκτρο. Η περίσσεια του ενέματος σκουπίζεται από τις επιφάνειες των πλακιδίων και ο αρμόστοκος αφήνεται να σκληρυνθεί σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή.

Μειονεκτήματα της παραδοσιακής μεθόδου επικόλλησης πλακιδίων:

1. Μεγαλύτερος χρόνος εγκατάστασης:
   • Η παραδοσιακή μέθοδος χονδρού στρώματος απαιτεί περισσότερο χρόνο και εργασία σε σύγκριση με τις σύγχρονες μεθόδους τοποθέτησης πλακιδίων, καθώς περιλαμβάνει πολλαπλά στάδια όπως ανάμειξη κονιάματος, εφαρμογή κονιάματος, τοποθέτηση πλακιδίων, σκλήρυνση και αρμολόγηση.
2. Αυξημένη κατανάλωση υλικών:
   • Το παχύ στρώμα κονιάματος που χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή μέθοδο απαιτεί μεγαλύτερο όγκο μίγματος κονιάματος, με αποτέλεσμα υψηλότερο κόστος υλικών και απόβλητα. Επιπλέον, το βάρος της κλίνης κονιάματος προσθέτει φορτίο στην κατασκευή, ειδικά σε πολυώροφα κτίρια.
3. Δυνατότητα αποτυχίας ομολόγου:
   • Η ακατάλληλη προετοιμασία της επιφάνειας ή η ανεπαρκής κάλυψη με κονίαμα μπορεί να οδηγήσει σε κακή πρόσφυση μεταξύ των πλακιδίων και του υποστρώματος, με αποτέλεσμα την αστοχία συγκόλλησης, την αποκόλληση πλακιδίων ή το ράγισμα με την πάροδο του χρόνου.
4. Περιορισμένη ευελιξία:
   • Το παχύ στρώμα κονιάματος μπορεί να μην έχει ευκαμψία και μπορεί να μην δέχεται κίνηση ή καθίζηση στο υπόστρωμα, οδηγώντας σε ρωγμές ή ρωγμές στα πλακάκια ή τους αρμούς ενέματος.
5. Δυσκολία στις επισκευές:
   • Η επισκευή ή η αντικατάσταση πλακιδίων που έχουν τοποθετηθεί με την παραδοσιακή μέθοδο μπορεί να είναι δύσκολη και χρονοβόρα, καθώς συχνά απαιτεί αφαίρεση ολόκληρου του στρώματος κονιάματος και επανεγκατάσταση νέων πλακιδίων.

Ενώ η παραδοσιακή μέθοδος επικόλλησης πλακιδίων χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια και μπορεί να προσφέρει ανθεκτικές εγκαταστάσεις όταν γίνει σωστά, έχει αρκετές ελλείψεις σε σύγκριση με τις σύγχρονες μεθόδους τοποθέτησης πλακιδίων όπως το κονίαμα λεπτής πήξης ή οι κόλλες πλακιδίων. Αυτές οι σύγχρονες μέθοδοι προσφέρουν ταχύτερη εγκατάσταση, μειωμένη κατανάλωση υλικού, βελτιωμένη ευελιξία και καλύτερη απόδοση σε διάφορες συνθήκες υποστρώματος.