Το φαινόμενο της πτώσης ιξώδους κατά την αποθήκευση του χρώματος είναι ένα κοινό πρόβλημα, ειδικά μετά από μακροχρόνια αποθήκευση, το ιξώδες του χρώματος μειώνεται σημαντικά, επηρεάζοντας την απόδοση κατασκευής και την ποιότητα του προϊόντος. Η μείωση του ιξώδους σχετίζεται με πολλούς παράγοντες, όπως η θερμοκρασία, η υγρασία, η εξάτμιση του διαλύτη, η αποικοδόμηση του πολυμερούς κ.λπ., αλλά η αλληλεπίδραση με τον αιθέρα της κυτταρίνης είναι ιδιαίτερα κρίσιμη.
1. Βασικός ρόλος του αιθέρα κυτταρίνης
Ο αιθέρας κυτταρίνης είναι ένα κοινό πυκνωτικό που χρησιμοποιείται ευρέως σε βαφές με βάση το νερό. Οι κύριες λειτουργίες τους περιλαμβάνουν:
Φαινόμενο πάχυνσης: Ο αιθέρας κυτταρίνης μπορεί να σχηματίσει μια διογκωμένη τρισδιάστατη δομή δικτύου απορροφώντας νερό, αυξάνοντας έτσι το ιξώδες του συστήματος και βελτιώνοντας τη θιξοτροπία και την κατασκευαστική απόδοση του χρώματος.
Αποτέλεσμα σταθεροποίησης εναιωρήματος: Ο αιθέρας κυτταρίνης μπορεί να αποτρέψει αποτελεσματικά την καθίζηση στερεών σωματιδίων όπως χρωστικές και πληρωτικά στο χρώμα και να διατηρήσει την ομοιομορφία του χρώματος.
Ιδιότητα σχηματισμού φιλμ: Ο αιθέρας κυτταρίνης μπορεί επίσης να επηρεάσει την ιδιότητα σχηματισμού φιλμ της βαφής, κάνοντας την επίστρωση να έχει κάποια σκληρότητα και ανθεκτικότητα.
Υπάρχουν πολλοί τύποι αιθέρων κυτταρίνης, συμπεριλαμβανομένης της μεθυλοκυτταρίνης (MC), της υδροξυαιθυλοκυτταρίνης (HEC), της υδροξυπροπυλομεθυλοκυτταρίνης (HPMC), κ.λπ. Αυτά τα υλικά έχουν διαφορετική διαλυτότητα, ικανότητα πάχυνσης και αντοχή αποθήκευσης στις επικαλύψεις.
2. Κύριοι λόγοι μείωσης του ιξώδους
Κατά την αποθήκευση των επιστρώσεων, η μείωση του ιξώδους προκαλείται κυρίως από τους ακόλουθους λόγους:
(1) Αποικοδόμηση αιθέρων κυτταρίνης
Το παχυντικό αποτέλεσμα των αιθέρων κυτταρίνης στις επικαλύψεις εξαρτάται από το μέγεθος του μοριακού τους βάρους και την ακεραιότητα της μοριακής τους δομής. Κατά την αποθήκευση, παράγοντες όπως η θερμοκρασία, η οξύτητα και η αλκαλικότητα και μικροοργανισμοί μπορεί να προκαλέσουν την αποικοδόμηση των αιθέρων κυτταρίνης. Για παράδειγμα, κατά τη μακροχρόνια αποθήκευση, τα όξινα ή αλκαλικά συστατικά της επικάλυψης μπορεί να υδρολύσουν τη μοριακή αλυσίδα του αιθέρα κυτταρίνης, να μειώσουν το μοριακό της βάρος και έτσι να αποδυναμώσουν το παχυντικό της αποτέλεσμα, με αποτέλεσμα τη μείωση του ιξώδους.
(2) Εξαττικοποίηση διαλυτών και μετανάστευση υγρασίας
Η εξάτμιση του διαλύτη ή η μετανάστευση υγρασίας στην επικάλυψη μπορεί να επηρεάσει την κατάσταση διαλυτότητας του αιθέρα κυτταρίνης. Κατά την αποθήκευση, μέρος του νερού μπορεί να εξατμιστεί ή να μεταναστεύσει στην επιφάνεια της επικάλυψης, κάνοντας την κατανομή του νερού στην επικάλυψη άνιση, επηρεάζοντας έτσι τον βαθμό διόγκωσης του αιθέρα κυτταρίνης και προκαλώντας μείωση του ιξώδους στις τοπικές περιοχές.
(3) Μικροβιακή επίθεση
Μπορεί να εμφανιστεί μικροβιακή ανάπτυξη στην επικάλυψη όταν δεν αποθηκεύεται σωστά ή τα συντηρητικά γίνονται αναποτελεσματικά. Οι μικροοργανισμοί μπορούν να αποσυνθέσουν αιθέρες κυτταρίνης και άλλα οργανικά παχυντικά, αποδυναμώνοντας το παχυντικό τους αποτέλεσμα και προκαλώντας μείωση του ιξώδους της επικάλυψης. Οι επικαλύψεις με βάση το νερό, ειδικότερα, είναι ένα καλό περιβάλλον για την ανάπτυξη μικροβίων, επειδή περιέχουν μεγάλη ποσότητα νερού.
(4) Γήρανση σε υψηλή θερμοκρασία
Υπό συνθήκες αποθήκευσης υψηλής θερμοκρασίας, η φυσική ή χημική δομή της μοριακής αλυσίδας του αιθέρα κυτταρίνης μπορεί να αλλάξει. Για παράδειγμα, οι αιθέρες κυτταρίνης είναι επιρρεπείς σε οξείδωση ή πυρόλυση σε υψηλότερες θερμοκρασίες, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση της παχυντικής δράσης. Οι υψηλές θερμοκρασίες επιταχύνουν επίσης την εξάτμιση του διαλύτη και την εξάτμιση του νερού, επηρεάζοντας περαιτέρω τη σταθερότητα του ιξώδους.
3. Μέθοδοι για τη βελτίωση της σταθερότητας αποθήκευσης των επικαλύψεων
Προκειμένου να μειωθεί η μείωση του ιξώδους κατά την αποθήκευση και να παραταθεί η διάρκεια αποθήκευσης της επίστρωσης, μπορούν να ληφθούν τα ακόλουθα μέτρα:
(1) Επιλογή του σωστού αιθέρα κυτταρίνης
Διαφορετικοί τύποι αιθέρων κυτταρίνης έχουν διαφορετικές επιδόσεις όσον αφορά τη σταθερότητα αποθήκευσης. Οι αιθέρες κυτταρίνης με υψηλό μοριακό βάρος έχουν γενικά καλύτερα αποτελέσματα πάχυνσης, αλλά η σταθερότητα αποθήκευσης τους είναι σχετικά φτωχή, ενώ οι αιθέρες κυτταρίνης με χαμηλότερο μοριακό βάρος μπορεί να έχουν καλύτερη απόδοση αποθήκευσης. Επομένως, κατά το σχεδιασμό της φόρμουλας, θα πρέπει να επιλέγονται αιθέρες κυτταρίνης με καλή σταθερότητα αποθήκευσης ή οι αιθέρες κυτταρίνης θα πρέπει να συνδυάζονται με άλλα πυκνωτικά για να βελτιωθεί η αντοχή τους στην αποθήκευση.
(2) Ελέγξτε το pH της επικάλυψης
Η οξύτητα και η αλκαλικότητα του συστήματος επικάλυψης έχουν σημαντική επίδραση στη σταθερότητα των αιθέρων κυτταρίνης. Στο σχεδιασμό της σύνθεσης, η τιμή του pH της επικάλυψης θα πρέπει να ελέγχεται για να αποφευχθεί ένα υπερβολικά όξινο ή αλκαλικό περιβάλλον για τη μείωση της αποικοδόμησης των αιθέρων κυτταρίνης. Ταυτόχρονα, η προσθήκη κατάλληλης ποσότητας ρυθμιστή pH ή ρυθμιστικού διαλύματος μπορεί να βοηθήσει στη σταθεροποίηση του pH του συστήματος.
(3) Αυξήστε τη χρήση συντηρητικών
Προκειμένου να αποφευχθεί η μικροβιακή διάβρωση, πρέπει να προστεθεί κατάλληλη ποσότητα συντηρητικών στην επικάλυψη. Τα συντηρητικά μπορούν να αναστείλουν την ανάπτυξη μικροοργανισμών, αποτρέποντας έτσι την αποσύνθεση οργανικών ουσιών όπως ο αιθέρας κυτταρίνης και διατηρώντας τη σταθερότητα της επικάλυψης. Τα κατάλληλα συντηρητικά πρέπει να επιλέγονται σύμφωνα με τη σύνθεση επικάλυψης και το περιβάλλον αποθήκευσης και η αποτελεσματικότητά τους θα πρέπει να ελέγχεται τακτικά.
(4) Ελέγξτε το περιβάλλον αποθήκευσης
Η θερμοκρασία αποθήκευσης και η υγρασία της επίστρωσης έχουν άμεσο αντίκτυπο στη σταθερότητα του ιξώδους. Η επίστρωση πρέπει να φυλάσσεται σε ξηρό και δροσερό περιβάλλον, αποφεύγοντας συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και υψηλής υγρασίας για να μειωθεί η εξάτμιση του διαλύτη και η αποικοδόμηση του αιθέρα της κυτταρίνης. Επιπλέον, η καλά σφραγισμένη συσκευασία μπορεί να μειώσει αποτελεσματικά τη μετανάστευση και την εξάτμιση του νερού και να καθυστερήσει τη μείωση του ιξώδους.
4. Άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν το ιξώδες
Εκτός από τους αιθέρες κυτταρίνης, άλλα συστατικά στο σύστημα επικάλυψης μπορεί επίσης να επηρεάσουν την αλλαγή στο ιξώδες. Για παράδειγμα, ο τύπος και η συγκέντρωση των χρωστικών, ο ρυθμός εξάτμισης των διαλυτών και η συμβατότητα άλλων παχυντικών ή διασκορπιστικών μπορεί να επηρεάσουν τη σταθερότητα του ιξώδους της επικάλυψης. Επομένως, ο συνολικός σχεδιασμός της φόρμουλας επίστρωσης και η αλληλεπίδραση μεταξύ των εξαρτημάτων είναι επίσης βασικά σημεία στα οποία πρέπει να δοθεί προσοχή.
Η μείωση του ιξώδους κατά την αποθήκευση της επικάλυψης σχετίζεται στενά με παράγοντες όπως η αποδόμηση των αιθέρων κυτταρίνης, η εξάτμιση του διαλύτη και η μετανάστευση του νερού. Προκειμένου να βελτιωθεί η σταθερότητα αποθήκευσης της επικάλυψης, πρέπει να επιλεγούν κατάλληλες ποικιλίες αιθέρα κυτταρίνης, να ελέγχεται το pH της επικάλυψης, να ενισχυθούν τα αντιδιαβρωτικά μέτρα και να βελτιστοποιηθεί το περιβάλλον αποθήκευσης. Μέσω του λογικού σχεδιασμού της φόρμουλας και της καλής διαχείρισης αποθήκευσης, το πρόβλημα της μείωσης του ιξώδους κατά την αποθήκευση της επίστρωσης μπορεί να μειωθεί αποτελεσματικά και η απόδοση του προϊόντος και η ανταγωνιστικότητα στην αγορά μπορούν να βελτιωθούν.
Ώρα δημοσίευσης: Σεπ-27-2024