Όσο μεγαλύτερο είναι το ιξώδες τουHPMCυδροξυπροπυλομεθυλοκυτταρίνη, τόσο καλύτερη είναι η απόδοση κατακράτησης νερού. Το ιξώδες είναι μια σημαντική παράμετρος της απόδοσης του HPMC. Επί του παρόντος, διαφορετικοί κατασκευαστές HPMC χρησιμοποιούν διαφορετικές μεθόδους και όργανα για τον προσδιορισμό του ιξώδους του HPMC. Οι κύριες μέθοδοι είναι το Haake Rotovisko, Hoppler, Ubbelohde και Brookfield, κ.λπ.
Για το ίδιο προϊόν, τα αποτελέσματα του ιξώδους που μετρώνται με διαφορετικές μεθόδους είναι πολύ διαφορετικά, μερικά είναι ακόμη και πολλαπλές διαφορές. Επομένως, κατά τη σύγκριση του ιξώδους, πρέπει να πραγματοποιείται μεταξύ της ίδιας μεθόδου δοκιμής, συμπεριλαμβανομένης της θερμοκρασίας, του ρότορα κ.λπ.
Για το μέγεθος των σωματιδίων, όσο πιο λεπτό είναι το σωματίδιο, τόσο καλύτερη είναι η κατακράτηση νερού. Μεγάλα σωματίδια αιθέρα κυτταρίνης έρχονται σε επαφή με το νερό, η επιφάνεια διαλύεται αμέσως και σχηματίζει ένα πήκτωμα για να τυλίξει το υλικό για να αποτρέψει τη συνέχιση της διείσδυσης των μορίων του νερού, μερικές φορές η μακροχρόνια ανάδευση δεν μπορεί να διασκορπιστεί ομοιόμορφα διαλύεται, ο σχηματισμός ενός λασπώδους κροκιδωματώδους διαλύματος ή σύγκραμα. Η διαλυτότητα του αιθέρα κυτταρίνης είναι ένας από τους παράγοντες επιλογής του αιθέρα κυτταρίνης. Η λεπτότητα είναι επίσης ένας σημαντικός δείκτης απόδοσης του αιθέρα μεθυλοκυτταρίνης. Το MC για ξηρό κονίαμα απαιτεί σκόνη, χαμηλή περιεκτικότητα σε νερό και λεπτότητα 20%~60% μεγέθους σωματιδίων μικρότερο από 63um. Η λεπτότητα επηρεάζει τη διαλυτότητα τουHPMCαιθέρας υδροξυπροπυλομεθυλοκυτταρίνης. Το χοντρό MC είναι συνήθως κοκκώδες και μπορεί εύκολα να διαλυθεί στο νερό χωρίς να συσσωματωθεί, αλλά η ταχύτητα διάλυσης είναι πολύ αργή, επομένως δεν είναι κατάλληλο για χρήση σε ξηρό κονίαμα. Στο ξηρό κονίαμα, το MC διασπείρεται μεταξύ αδρανών, λεπτών πληρωτικών και υλικών τσιμέντου όπως το τσιμέντο, και μόνο η σκόνη που είναι αρκετά λεπτή μπορεί να αποφύγει τη συσσώρευση αιθέρα μεθυλοκυτταρίνης κατά την ανάμιξη με νερό. Όταν το MC προσθέτει νερό για να διαλύσει το συσσωματωμένο σωματίδιο, είναι πολύ δύσκολο να διαλυθεί και να διαλυθεί. Το MC με χονδροειδή λεπτότητα όχι μόνο σπαταλά, αλλά και μειώνει την τοπική αντοχή του κονιάματος. Όταν ένα τέτοιο ξηρό κονίαμα κατασκευάζεται σε μεγάλη περιοχή, η ταχύτητα σκλήρυνσης του τοπικού ξηρού κονιάματος μειώνεται σημαντικά, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ρωγμών που προκαλείται από διαφορετικό χρόνο σκλήρυνσης. Για το μηχανικό ψεκαστικό κονίαμα, λόγω του μικρού χρόνου ανάμειξης, η λεπτότητα είναι μεγαλύτερη.
Σε γενικές γραμμές, όσο υψηλότερο είναι το ιξώδες, τόσο καλύτερο είναι το αποτέλεσμα κατακράτησης νερού. Ωστόσο, όσο υψηλότερο είναι το ιξώδες, τόσο μεγαλύτερο είναι το μοριακό βάρος του MC και η απόδοση διάλυσης θα μειωθεί αντίστοιχα, γεγονός που έχει αρνητικό αντίκτυπο στην αντοχή και την κατασκευαστική απόδοση του κονιάματος. Όσο υψηλότερο είναι το ιξώδες, τόσο πιο εμφανές είναι το παχυντικό αποτέλεσμα του κονιάματος, αλλά δεν είναι ανάλογο με τη σχέση. Όσο υψηλότερο είναι το ιξώδες, το υγρό κονίαμα θα είναι πιο κολλώδες, τόσο η κατασκευή όσο και η απόδοση του κολλώδους ξύστρας και η υψηλή πρόσφυση στο υλικό βάσης. Αλλά δεν είναι χρήσιμο να αυξηθεί η δομική αντοχή του υγρού κονιάματος. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής, η απόδοση κατά της χαλάρωσης δεν είναι εμφανής. Αντίθετα, ορισμένοι χαμηλού ιξώδους αλλά τροποποιημένοι αιθέρες μεθυλοκυτταρίνης έχουν εξαιρετική απόδοση στη βελτίωση της δομικής αντοχής του υγρού κονιάματος.
Όσο περισσότερος αιθέρας κυτταρίνης προστίθεται στο κονίαμα, τόσο καλύτερη απόδοση συγκράτησης νερού, όσο υψηλότερο είναι το ιξώδες, τόσο καλύτερη απόδοση κατακράτησης νερού.
Η λεπτότητα HPMC έχει επίσης μια ορισμένη επίδραση στη συγκράτηση του νερού, γενικά μιλώντας, για το ίδιο ιξώδες και διαφορετική λεπτότητα του αιθέρα μεθυλοκυτταρίνης, στην περίπτωση της ίδιας ποσότητας προσθήκης, όσο πιο λεπτό είναι το αποτέλεσμα κατακράτησης νερού είναι καλύτερο.
Η κατακράτηση νερού του HPMC σχετίζεται επίσης με τη θερμοκρασία χρήσης και η κατακράτηση νερού του αιθέρα μεθυλοκυτταρίνης μειώνεται με την άνοδο της θερμοκρασίας. Αλλά στην πραγματική εφαρμογή υλικού, πολλά περιβάλλοντα ξηρού κονιάματος συχνά θα βρίσκονται σε υψηλή θερμοκρασία (μεγαλύτερη από 40 μοίρες) υπό την προϋπόθεση κατασκευής σε ζεστό υπόστρωμα, όπως η θερινή ηλιοφάνεια του σοβάτικου στόκου εξωτερικού τοίχου, που συχνά επιτάχυνε τη στερεοποίηση του σκλήρυνση τσιμέντου και ξηρού κονιάματος. Η μείωση του ρυθμού κατακράτησης νερού οδηγεί στην προφανή αίσθηση ότι επηρεάζονται τόσο η κατασκευαστικότητα όσο και η αντοχή σε ρωγμές. Σε αυτή την κατάσταση, η μείωση της επίδρασης των παραγόντων θερμοκρασίας γίνεται ιδιαίτερα κρίσιμη. Αν και το πρόσθετο του αιθέρα μεθυλυδροξυαιθυλοκυτταρίνης θεωρείται ότι βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της τεχνολογικής εξέλιξης, η εξάρτησή του από τη θερμοκρασία θα εξακολουθεί να οδηγεί σε εξασθένηση των ιδιοτήτων του ξηρού κονιάματος. Ακόμη και με την αύξηση της δοσολογίας της μεθυλ-υδροξυαιθυλοκυτταρίνης (καλοκαιρινή φόρμουλα), η κατασκευή και η αντοχή σε ρωγμές δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες χρήσης. Μέσω κάποιας ειδικής επεξεργασίας του MC, όπως η αύξηση του βαθμού αιθεροποίησης, το φαινόμενο κατακράτησης νερού του MC μπορεί να διατηρήσει ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε υψηλή θερμοκρασία, έτσι ώστε να μπορεί να παρέχει καλύτερη απόδοση κάτω από σκληρές συνθήκες.
Ώρα δημοσίευσης: 18 Μαΐου 2022