Ο γύψος αποθείωσης είναι το καυσαέριο που παράγεται από την καύση καυσίμων που περιέχουν θείο (άνθρακας, πετρέλαιο), βιομηχανικά στερεά απόβλητα που παράγονται κατά τη διαδικασία καθαρισμού αποθείωσης και ο ημιένυδρος γύψος (χημικός τύπος CaSO4· 0,5H2O), η απόδοση είναι συγκρίσιμη με αυτή από φυσικό οικοδομικό γύψο. Ως εκ τούτου, υπάρχουν όλο και περισσότερες έρευνες και εφαρμογές της χρήσης αποθείωσης γύψου αντί για φυσικό γύψο για την παραγωγή αυτοεπιπεδούμενων υλικών. Τα οργανικά πολυμερή πρόσμικτα όπως ο παράγοντας μείωσης του νερού, ο παράγοντας συγκράτησης του νερού και ο επιβραδυντής είναι απαραίτητα λειτουργικά συστατικά στη σύνθεση των υλικών αυτοεπιπεδούμενων κονιαμάτων. Η αλληλεπίδραση και ο μηχανισμός των δύο με τα τσιμεντοειδή υλικά είναι θέματα άξια προσοχής. Λόγω των χαρακτηριστικών της διαδικασίας σχηματισμού, η λεπτότητα του αποθειωμένου γύψου είναι μικρή (το μέγεθος σωματιδίων κατανέμεται κυρίως μεταξύ 40 και 60 μm) και η διαβάθμιση της σκόνης είναι παράλογη, επομένως οι ρεολογικές ιδιότητες του αποθειωμένου γύψου είναι φτωχές και το κονίαμα Ο πολτός που παρασκευάζεται από αυτό είναι συχνά ευκολότερος Διαχωρισμός, στρωματοποίηση και αιμορραγία. Ο αιθέρας κυτταρίνης είναι το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο πρόσμικτο στο κονίαμα και η συνδυασμένη χρήση του με παράγοντα μείωσης του νερού αποτελεί σημαντική εγγύηση για την επίτευξη της ολοκληρωμένης απόδοσης αυτοεπιπεδούμενων υλικών αποθείωσης με βάση τον γύψο, όπως οι κατασκευαστικές επιδόσεις και αργότερα οι μηχανικές και ανθεκτικές επιδόσεις.
Σε αυτό το άρθρο, η τιμή ρευστότητας χρησιμοποιείται ως δείκτης ελέγχου (βαθμός διασποράς 145 mm±5 mm), εστιάζοντας στην επίδραση της περιεκτικότητας σε αιθέρα κυτταρίνης και του μοριακού βάρους (τιμή ιξώδους) στην κατανάλωση νερού του αποθείου με βάση τον γύψο. -επιπεδοποίηση υλικών, απώλεια ρευστότητας με την πάροδο του χρόνου και πήξη Ο νόμος της επίδρασης βασικών ιδιοτήτων όπως ο χρόνος και οι πρώιμες μηχανικές ιδιότητες. Ταυτόχρονα, δοκιμάστε το νόμο της επίδρασης του αιθέρα κυτταρίνης στην απελευθέρωση θερμότητας και το ρυθμό απελευθέρωσης θερμότητας της ενυδάτωσης αποθείωσης γύψου, αναλύστε την επίδρασή του στη διαδικασία ενυδάτωσης του αποθειωμένου γύψου και συζητήστε αρχικά αυτό το είδος πρόσμειξης Συμβατότητα με σύστημα πηκτώματος αποθείωσης γύψου .
1. Πρώτες ύλες και μέθοδοι δοκιμής
1.1 Πρώτες ύλες
Σκόνη γύψου: αποθείωση σε σκόνη γύψου που παράγεται από μια εταιρεία στο Tangshan, η κύρια ανόργανη σύνθεση είναι ημιένυδρος γύψος, η χημική του σύνθεση φαίνεται στον Πίνακα 1 και οι φυσικές του ιδιότητες φαίνονται στον Πίνακα 2.
εικόνα
εικόνα
Τα μείγματα περιλαμβάνουν: αιθέρα κυτταρίνης (υδροξυπροπυλομεθυλοκυτταρίνη, HPMC για συντομία). υπερρευστοποιητής WR; αντιαφριστικό Β-1; EVA επαναδιασπειρόμενη σκόνη λατέξ S-05, τα οποία είναι όλα διαθέσιμα στο εμπόριο.
Αδρανή: φυσική ποτάμια άμμος, αυτο-κατασκευασμένη ψιλή άμμος κοσκινισμένη από κόσκινο 0,6 mm.
1.2 Μέθοδος δοκιμής
Σταθερός γύψος αποθείωσης: άμμος: νερό = 1:0,5:0,45, κατάλληλη ποσότητα άλλων προσμείξεων, ρευστότητα ως δείκτης ελέγχου (διαστολή 145 mm ± 5 mm), με προσαρμογή της κατανάλωσης νερού, αντίστοιχα αναμεμειγμένα με τσιμεντοειδών υλικών (γύψος αποθείωσης + τσιμέντο ) 0, 0,5‰, 1,0‰, 2,0‰, 3,0‰ αιθέρας κυτταρίνης (HPMC-20,000); Επιπλέον, καθορίστε τη δόση του αιθέρα κυτταρίνης σε 1‰, επιλέξτε HPMC-20,000, HPMC-40,000 , HPMC-75,000 και HPMC-100,000 υδροξυπροπυλομεθυλοκυτταραιθέρες με διαφορετικά μοριακά βάρη (οι αντίστοιχοι αριθμοί είναι H2, H4, αντίστοιχα, H2, H4, αντίστοιχα, ), να μελετήσει τη δοσολογία και μοριακό βάρος (τιμή ιξώδους) αιθέρα κυτταρίνης Ο αντίκτυπος των αλλαγών στις ιδιότητες του αυτοεπιπεδούμενου κονιάματος με βάση γύψο και η επίδραση των δύο στη ρευστότητα, τον χρόνο πήξης και τις πρώιμες μηχανικές ιδιότητες του αυτοεπιπεδούμενου κονιάματος αποθείωσης γύψου μείγμα συζητούνται. Η συγκεκριμένη μέθοδος δοκιμής πραγματοποιείται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του GB/T 17669.3-1999 «Προσδιορισμός Μηχανικών Ιδιοτήτων Οικοδομικού Γύψου».
Η δοκιμή θερμότητας ενυδάτωσης πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας ένα τυφλό δείγμα αποθείωσης γύψου και δείγματα με περιεκτικότητα σε αιθέρα κυτταρίνης 0,5‰ και 3‰, αντίστοιχα, και το χρησιμοποιούμενο όργανο είναι ένας ελεγκτής θερμότητας ενυδάτωσης τύπου TA-AIR.
2. Αποτελέσματα και ανάλυση
2.1 Επίδραση της περιεκτικότητας σε αιθέρα κυτταρίνης στις βασικές ιδιότητες του κονιάματος
Με την αύξηση της περιεκτικότητας βελτιώνεται σημαντικά η εργασιμότητα και η συνοχή του κονιάματος, η απώλεια ρευστότητας με την πάροδο του χρόνου μειώνεται σημαντικά και η κατασκευαστική απόδοση είναι πιο εξαιρετική και το σκληρυμένο κονίαμα δεν έχει φαινόμενο αποκόλλησης και η ομαλότητα της επιφάνειας, η απαλότητα και η αισθητική έχουν βελτιωθεί σημαντικά. Ταυτόχρονα, η κατανάλωση νερού του κονιάματος για την επίτευξη της ίδιας ρευστότητας αυξήθηκε σημαντικά. Στο 5‰, η κατανάλωση νερού αυξήθηκε κατά 102%, και ο τελικός χρόνος πήξης παρατάθηκε κατά 100 λεπτά, που ήταν 2,5 φορές μεγαλύτερος από αυτόν του τυφλού δείγματος. Οι πρώιμες μηχανικές ιδιότητες του κονιάματος μειώθηκαν σημαντικά με την αύξηση της περιεκτικότητας σε αιθέρα κυτταρίνης. Όταν η περιεκτικότητα σε αιθέρα κυτταρίνης ήταν 5‰, η αντοχή σε κάμψη 24 ωρών και αντοχή σε θλίψη μειώθηκαν στο 18,75% και 11,29% του τυφλού δείγματος αντίστοιχα. Η αντοχή σε θλίψη είναι 39,47% και 23,45% του τυφλού δείγματος αντίστοιχα. Αξίζει να σημειωθεί ότι με την αύξηση της ποσότητας του παράγοντα συγκράτησης νερού, μειώθηκε σημαντικά και η χύδην πυκνότητα του κονιάματος, από 2069 kg/m3 στα 0 σε 1747 kg/m3 στα 5‰, μείωση 15,56%. Η πυκνότητα του κονιάματος μειώνεται και το πορώδες αυξάνεται, γεγονός που είναι ένας από τους λόγους για την εμφανή μείωση των μηχανικών ιδιοτήτων του κονιάματος.
Ο αιθέρας κυτταρίνης είναι ένα μη ιονικό πολυμερές. Οι ομάδες υδροξυλίου στην αλυσίδα αιθέρα κυτταρίνης και τα άτομα οξυγόνου στον αιθερικό δεσμό μπορούν να συνδυαστούν με μόρια νερού για να σχηματίσουν δεσμούς υδρογόνου, μετατρέποντας το ελεύθερο νερό σε δεσμευμένο νερό, παίζοντας έτσι ένα ρόλο στην κατακράτηση νερού. Μακροσκοπικά Εκδηλώνεται ως αύξηση της συνεκτικότητας του πολτού [5]. Η αύξηση του ιξώδους του πολτού όχι μόνο θα αυξήσει την κατανάλωση νερού, αλλά και ο διαλυμένος αιθέρας κυτταρίνης θα προσροφηθεί στην επιφάνεια των σωματιδίων γύψου, εμποδίζοντας την αντίδραση ενυδάτωσης και παρατείνοντας τον χρόνο πήξης. κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ανάδευσης, θα εισαχθεί επίσης ένας μεγάλος αριθμός φυσαλίδων αέρα. Θα σχηματιστούν κενά καθώς το κονίαμα σκληραίνει, μειώνοντας τελικά την αντοχή του κονιάματος. Λαμβάνοντας συνολικά υπόψη τη μονόπλευρη κατανάλωση νερού του μίγματος κονιάματος, την απόδοση κατασκευής, τον χρόνο πήξης και τις μηχανικές ιδιότητες, και αργότερα την ανθεκτικότητα κ.λπ., η περιεκτικότητα σε αιθέρα κυτταρίνης στο αποθείωμένο αυτοεπιπεδούμενο κονίαμα με βάση τον γύψο δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1‰.
2.2 Η επίδραση του μοριακού βάρους του αιθέρα κυτταρίνης στην απόδοση του κονιάματος
Συνήθως, όσο υψηλότερο είναι το ιξώδες και όσο λεπτότερη είναι η λεπτότητα του αιθέρα κυτταρίνης, τόσο καλύτερη συγκράτηση νερού και αύξηση της αντοχής συγκόλλησης. η απόδοση θα επηρεαστεί αρνητικά. Ως εκ τούτου, η επίδραση των αιθέρων κυτταρίνης διαφορετικών μοριακών βαρών στις βασικές ιδιότητες των υλικών αυτοεπιπεδούμενου κονιάματος με βάση γύψο δοκιμάστηκε περαιτέρω. Η ζήτηση νερού του κονιάματος αυξήθηκε σε κάποιο βαθμό, αλλά δεν είχε εμφανή επίδραση στο χρόνο πήξης και τη ρευστότητα. Ταυτόχρονα, οι αντοχές σε κάμψη και θλίψη του κονιάματος σε διαφορετικές καταστάσεις παρουσίασαν πτωτική τάση, αλλά η πτώση ήταν πολύ μικρότερη από την επίδραση της περιεκτικότητας σε αιθέρα κυτταρίνης στις μηχανικές ιδιότητες. Συνοπτικά, η αύξηση του μοριακού βάρους του αιθέρα κυτταρίνης δεν έχει εμφανή επίδραση στην απόδοση των μιγμάτων κονιάματος. Λαμβάνοντας υπόψη την ευκολία της κατασκευής, ο αιθέρας κυτταρίνης χαμηλού ιξώδους και μικρού μοριακού βάρους θα πρέπει να επιλέγεται ως αυτοεπιπεδούμενα υλικά με βάση τον αποθείωμένο γύψο.
2.3 Επίδραση αιθέρα κυτταρίνης στη θερμότητα ενυδάτωσης αποθείωσης γύψου
Με την αύξηση της περιεκτικότητας σε αιθέρα κυτταρίνης, η εξώθερμη κορυφή ενυδάτωσης του αποθειωμένου γύψου μειώθηκε σταδιακά και ο χρόνος της θέσης κορυφής καθυστέρησε ελαφρώς, ενώ η εξώθερμη θερμότητα ενυδάτωσης μειώθηκε, αλλά όχι εμφανώς. Αυτό δείχνει ότι ο αιθέρας κυτταρίνης μπορεί να καθυστερήσει τον ρυθμό ενυδάτωσης και τον βαθμό ενυδάτωσης του αποθείωσης γύψου σε κάποιο βαθμό, επομένως η δόση δεν πρέπει να είναι πολύ μεγάλη και θα πρέπει να ελέγχεται εντός 1‰. Μπορεί να φανεί ότι το κολλοειδές φιλμ που σχηματίζεται αφού ο αιθέρας κυτταρίνης συναντά το νερό προσροφάται στην επιφάνεια των αποθείωσης σωματιδίων γύψου, γεγονός που μειώνει τον ρυθμό ενυδάτωσης του γύψου πριν από 2 ώρες. Ταυτόχρονα, τα μοναδικά του αποτελέσματα κατακράτησης νερού και πύκνωσης καθυστερούν την εξάτμιση του υδαρούς πολτού και η διάχυση είναι ευεργετική για την περαιτέρω ενυδάτωση του αποθείωσης γύψου στο μεταγενέστερο στάδιο. Συνοψίζοντας, όταν ελέγχεται η κατάλληλη δοσολογία, ο αιθέρας κυτταρίνης έχει περιορισμένη επίδραση στον ρυθμό ενυδάτωσης και τον βαθμό ενυδάτωσης του ίδιου του αποθειωμένου γύψου. Ταυτόχρονα, η αύξηση της περιεκτικότητας σε αιθέρα κυτταρίνης και του μοριακού βάρους θα αυξήσει σημαντικά το ιξώδες του πολτού και θα δείξει εξαιρετική απόδοση κατακράτησης νερού. Προκειμένου να διασφαλιστεί η ρευστότητα του αυτοεπιπεδούμενου κονιάματος αποθείωσης γύψου, η κατανάλωση νερού θα αυξηθεί σημαντικά, γεγονός που οφείλεται στον παρατεταμένο χρόνο πήξης του κονιάματος. Ο κύριος λόγος για την πτώση των μηχανικών ιδιοτήτων.
3. Συμπέρασμα
(1) Όταν χρησιμοποιείται ρευστότητα ως δείκτης ελέγχου, με την αύξηση της περιεκτικότητας σε αιθέρα κυτταρίνης, ο χρόνος πήξης του αυτοεπιπεδούμενου κονιάματος αποθείωσης με βάση τον γύψο παρατείνεται σημαντικά και οι μηχανικές ιδιότητες μειώνονται σημαντικά. σε σύγκριση με την περιεκτικότητα, το μοριακό βάρος του αιθέρα κυτταρίνης Η αύξηση έχει μικρή επίδραση στις παραπάνω ιδιότητες του κονιάματος. Λαμβάνοντας υπόψη συνολικά, ο αιθέρας κυτταρίνης θα πρέπει να επιλέγεται με μικρό μοριακό βάρος (τιμή ιξώδους μικρότερη από 20 000 Pa·s) και η δοσολογία θα πρέπει να ελέγχεται σε απόσταση 1‰ από το τσιμεντοειδές υλικό.
(2) Τα αποτελέσματα των δοκιμών της θερμότητας ενυδάτωσης αποθείωσης γύψου δείχνουν ότι στο πλαίσιο αυτής της δοκιμής, ο αιθέρας κυτταρίνης έχει περιορισμένη επίδραση στον ρυθμό ενυδάτωσης και στη διαδικασία ενυδάτωσης του αποθειωμένου γύψου. Η αύξηση της κατανάλωσης νερού και η μείωση της χύδην πυκνότητας είναι οι κύριοι λόγοι για τη μείωση των μηχανικών ιδιοτήτων του αποθειωμένου κονιάματος με βάση το γύψο.
Ώρα δημοσίευσης: Μάιος-08-2023